De techniek
Waar gaan we het over hebben? Hergebruik van de 2CV!!
Hergebruik? We gaan toch niet slopen? Nou zo af en toe is een bepaalde auto toch echt op en dan kan hij natuurlijk direct in zijn geheel de oudijzerbak in. Dat kan. Maar je kan de onderdelen ook een tweede leven gunnen. Het goede spul bewaren om een andere wagen weer mee te repareren of aan een ander te verkopen, maar ik wil het nu hebben over hergebruik voor een ander doel dan de fabrikant heeft bedacht. In mijn technische verhaaltjes hebben jullie wel eens gelezen dat de gereedschappen al in de wagen zitten en alleen nog maar moeten worden aangepast.
Ik denk dan aan het stangetje (onderdeel nr AZ844-64) om de kofferklep open te houden wat na enig buigen een afstelgereedschapje wordt voor het afstellen van het ontstekingstijdstip. Of de wiellager moerring welke is los te draaien door van een oude aandrijfas en de buitenste wiellagerrand een passend gereedschapje te maken.
Dit keer niet een verhaal over hoe we iets kunnen repareren maar hoe wij een ten onrechte afkeur bij APK kunnen voorkomen.
Dit jaar is er binnen mijn gezichtsveld, dat zijn dus clubleden, vier keer een afkeuring geweest op het punt van de fuseepennen. Helaas menen de garagehouders te snel dat er te veel speling op een pen zit en gaan dan voor zeker. Jullie als eigenaar kunnen dan nieuwe pennen laten monteren. Een lastig klusje waar je niet op zit te wachten.
Waar een simpele berichtgeving toe kan leiden.
Een aantal maanden geleden werd ik woest opgeschrikt door het bericht dan de twee populaire zenders waaronder Arrow Classic Rock uit de lucht worden gehaald. Hoe zal ik nu rustig weg zwijmelen in mijn hobbyhokje bij muziek uit lang vervlogen tijden.
Dit overdenkend dat ik nu elders een zender moet zien te vinden op mijn buizenradiootje waar behoorlijke nummers worden gedraaid, hoor ik nog net een van mijn favorieten van The Doors langskomen. Als dit geen inspiratie geeft dan weet ik het niet meer. Ik kan het wel eens hebben over het afstellen van de voordeuren van de 2CV. Hoe gaan we beginnen.
Ontsteek de verlichting in het hok en steek de stekker van de radio in het stopcontact.
Het was zo leuk. Een BX kopen in Frankrijk en er dan hier nog veel onbezorgde kilometers mee te rijden.
Het begon ook allemaal zo goed. De motor startte goed en het leek er op of de cilinderkop recent was vervangen. Klein probleem bleef het toch hoge brandstof gebruik van ruim 1 op 14. Dat moet beter kunnen en ik heb alles wat er aan de dieselpomp viel in te regelen ook afgesteld. Resultaat nihil en het verbruik bleef ongewenst hoog. Het vermogen liet ook wel iets te wensen over.
Als laatste stond mij nog de klepspeling te controleren en af te stellen. Zover kwam het niet. Op de terugweg van de supervlo in Leeuwarden, waar overigens alvast wat werd gescoord voor CitroMobile, kwam de BX bij Marssum haast tot stilstand door een vast gelopen motorblok.
De tijden van kou en regen teisteren ons landje weer en dan is een goed werkende verwarming geen luxe.
We hebben de poetslap of tennisballen natuurlijk allang weer uit de verwarmingsslangen gehaald maar een optimaal werkend verwarmingssysteem functioneert alleen als alles goed werkt en afgesteld is. Nu hebben onze eenden in de volksmond de naam koud en tochtig te zijn. Dit barre imago stamt nog uit de tijd dat een verwarming als accessoire kon worden bijbesteld. Ik praat nu over midden jaren 50. In de zestigerjaren werd het standaard geleverd. Nu meen ik mij te herinneren dat mijn lichtschakelaar in mijn 18 PK-tje meer warmte gaf bij winters gebruik dan de door de fabrikant gemonteerde luchtverwarming.
Het motortje van mijn net gekochte Ami 6 Break lekte nogal wat olie rond de brilrubbers. Hierdoor besloot ik dat de motor eruit moest en uit elkaar gehaald moest worden, of dat er een alternatief in gehangen moest worden.
Nu had ik nog een Visa motor liggen die ik een keer van Jan Zwier had overgenomen, maar omdat deze uit het kippenhok gehaald was moest ook deze motor uit elkaar. De Visa-motor (35pk) had bij mij de voorkeur boven de originele M4-motor (28pk).
Op het moment dat ik dit schrijf is er net een stukje de deur uit naar de AMI vereniging.
Er werd daar de technische tip gegeven om de draadeinden van de veerpotten in tekorten met een haakse slijper als de wagen hoogte niet meer op de voorgeschreven wijze kon worden uitgevoerd. Dit duidt normaal gesproken op versleten veren. Mijn advies was dan ook om een veerpot revisie uit te voeren.
Nu was ik van plan daar iets over te gaan schrijven voor het eigen blad, maar dat doe ik niet.
Want om nu voor de vakantie nog even je veerpotten onder de auto weg te halen is zonder ervaring en een beetje goed gereedschap en de nodige vervangingsdelen voorhanden niet aan te bevelen.
En je moet maar denken: ik rijdt nu al twee jaar met de achterbumper slepend over het asfalt als alle vakantie bagage en de rest van de familie in de 2CV is geladen. En dat zal dit jaar dus nog wel een keer lukken. Iets voor het najaar als alle ritten en meetings weer achter de rug zijn.